Que me queres, amor? Manuel Rivas. Galaxia
Eu recomendaríallle este libro a todas as persoas ás que lle gusten os contos que poden estar baseados en historias reais como por exemplo“Carmiña”.
Iván Señarís Veiras (4º ESO)
O vocabulario deste libro é moi sinxelo e enténdese moi ben, xa que non había moitas palabras que non entendese o seu significado, e non é moi difícil de ler.
Diego Gutiérrez Castiñeiras (4º ESO)
Os
contos do libro que lin gustáronme moito, porque reflicten moi ben algunhas cousas que pasan
na vida, (por exemplo “Só por aí”).
A
min gústanme estes libros que contan con varios contos, cada un deles trata dun
tema difrente ao anterior, xa que podes ler un conto un día e outro outro día
mentres que noutros tes que ler o libro completo.
Este
autor paréceme que explica moi ben os detalles centrándose en cousas que a
simple vista non son moi relevantes pero
que teñen gran importancia ao longo da historia e incluso poden chegar a ser
aspectos imprescindibles na historia.
O
vocabulario pareceume axeitado para o tipo de libro que era, aínda así hai
algunhas palabras que tiven que buscar porque descoñecía o seu significado.
Eu recomendaríallle este libro a todas as persoas ás que lle gusten os contos que poden estar baseados en historias reais como por exemplo“Carmiña”.
Iván Señarís Veiras (4º ESO)
Os contos deste libro gustáronme moito, e ademáis
resultáronme moi fáciles de ler. A historia que máis me gustou foi "A lingua das bolboretas", porque o mestre
defendía os seus ideais políticos republicanos ata a súa morte. Tamén me gustou
porque o rapaz e o mestre tiñan boa relación, e desas relacións nestes tempos
non hai moitas.
Outro relato que me gustou moito foi "A leiteira de Vermeer", porque o cadro desta historia ten algo de
relación coa nai do protagonista.
A historia que menos me gustou foi "Que me queres, amor?", porque é moi rara e
sinistra, xa que o home ten pensamentos e pode ver despois de morto, e é
difícil de entender.
Este libro recomendaríallo a alguén que lle gusten
as historias curtas e fáciles de ler.
O vocabulario deste libro é moi sinxelo e enténdese moi ben, xa que non había moitas palabras que non entendese o seu significado, e non é moi difícil de ler.
Diego Gutiérrez Castiñeiras (4º ESO)
O libro gustoume
bastante, sobre todo cando lin o relato do Mister & Iron Maiden xa que é
unha escena cotiá, cando vai gañando o teu equipo e métenlle un gol nos últimos minutos e
perden.
Outra parte que
me gustou foi o momento en que Tino lle dispara ao home dicindo: “Come merda,
cabrón!” xa que é moi graciosa e é a parte máis entretida do conto xa que
o resto resultoume aburrido.
O conto que
menos meu gustou foi “A leiteira de Veermer” xa que é algo aburrido e xa lendo
o principio xa sabías máis ou menos o que ía suceder ao final, que era que se
lle parecía a unha muller que el coñecía.
Á parte do
contido opino que a portada e o título non me parecen moi axeitados xa
que o título Que me queres, amor? só se refire ao primeiro conto e non ao
conxunto de relatos do texto.
A linguaxe
pareceume fácil xa que entendía todo e ainda que houbera algunha palabra que descoñecese pois entendíase bastante ben polo contexto.
Recomendaríalle
este libro a todas as persoas que lle guste ler un libro de varios relatos e
que non sexa só dun único relato. Tamén llo recomendaría ás persoas que lle gusten os
contos breves e que se entendan ben xa que é moi sinxelo de ler.
Álvaro Noya Rey (4º ESO)
Gustoume moito este libro, xa que nunca lera un libro que tiña varios
contos que non teñen relación ningunha entre eles, e son relatos bastante
breves.
De todas as historias deste libro, a que máis me gustou foi “A lingua
das bolboretas” , xa que o neno comeza a escola con moito medo porque lle
dixeron que alí lle pegaban aos nenos pero despois faise afacendo porque se fai
moi bo amigo do seu mestre xa que teñen en común que lles gusta a natureza. Tamén me gustou porque o neno lle ensina
cousas aos seus pais esas cousas o neno apréndeas do seu profesor, pero o que
menos me gusta desta historia foi o final, xa que non me esperaba que fora
acabar así, porque é a parte máis triste cando os republicanos os deteñen para
matalos.
Despois nos outros relatos non faría ningún cambio, penso que están moi ben así.
E a lingua é fácil de entender, xa que as
palabras que utiliza son como as que utilizamos nós hoxe en dia.
Sonia Pumar Muíño (4º ESO)
Pareceume un
libro moi entretido. Componse de varios contos polo que é moi ameno.
Hai contos que
tratan moitos temas, como o amor, a amizade, etc. Pero hai algúns que están
redactados de xeito que hai que lelos varias veces porque non sabe moi ben quen
é o protagonista. Por exemplo "Iron Maiden" e "Conga, conga".
As historias que
máis me gustaron foron "A lingua das bolboretas", "Carmiña" e "A muller
do pantalón pirata". En concreto, "A lingua das
bolboretas" gustoume polo final que ten xa que non pensei que ia acabar así. "Carmiña" gústame porque ten un toque humorístico aínda que é cruel a forma en que o
mata. E "A muller do pantalón pirata" gústame porque sen apenas coñecer a
muller produce unha sensación de tristura.
É un libro que me
gustou pola variedade de historias, de personaxes, de espazos onde transcorre a
historia.
Susana Noya Redondo (4º ESO)
Ningún comentario:
Publicar un comentario